Een mens zou dat vaker moeten doen, zichzelf iets cadeau doen. In mijn geval was dat een beetje dubbel geluk! Ik naaide voor mijn verjaardag een maxi-rok in een stof waar ik onmiddellijk verliefd op werd. Dat is dus én naaitijd, én een rok cadeau.
Tag: #selfishsewing
De ene Elsa is de andere niet…
Of toch ook een beetje wel. Geloof het of niet, maar het was pas toen ik de zijnaden naaide, dat ik dacht: ‘oh, nu heb ik wéér voor ruitjes gekozen’ (u weet wel, bij het overeen laten komen van de print…). Het ruitjesmotief is dan ook zowat het enige dat deze Elsa blouse gemeen heeft met degene die ik eerder naaide.
Rocco: ook voor zonenmoeders
Als jongensmama durf ik zelf ook al wel eens beroep doen op de patronen van Zonen09. Dat zag je hier al eerder. De goede pasvorm van deze patronen speelt daar zeker en vast een rol in.
Elsa Blouse
Je eigen regels overtreden, dat mag al een keer. “Eerst bloggen, dan dragen”, of de afgezwakte vorm “Eerst foto’s, dan dragen” werd deze keer overboord gegooid. Zo waren er bijvoorbeeld die donkere dagen, waarop fotograferen weinig zin had… Ondertussen droeg ik deze blouse al zoveel, dat ze een vaste waarde in mijn garderobe werd maar nog niet op de blog geraakte.
Ramona
Zoals jullie in deze post al konden lezen, heb ik zo heel af en toe een helder moment waarop ik me realiseer dat de kleerkasten ondertussen voldoende gevuld zijn (*grinnik*). Wanneer het winterseizoen ten einde loopt, en ik het nog nét niet hard genoeg voel kriebelen om lente- of zomerkleren te naaien, wil ik me dan al eens bezighouden met een sjakosjke ofzo.
Fenna
Het gebeurt niet zo vaak dat ik onmiddellijk enthousiast ben bij het openslaan van de La Maison Victor. Meestal ga ik pas overstag bij het zien van wat anderen ermee doen, op Instagram of Facebook. Niet zo bij deze Fenna sweater! Ik was al even op zoek naar een patroon voor de groene velvet die ik bestelde bij Stofopzolder, en had eerst de Gemma-sweater in gedachten. Ik stond letterlijk op het punt om dit patroon te bestellen, toen de LMV in de bus viel. De restjes van deze cardigan bewaarde ik zorgvuldig, aangezien ik hoopte ze ooit nog ergens in te kunnen verwerken.
Velvet Bomber
Laten we ervan uitgaan dat bloggen over feestoutfits of kerstcadeautjes zoiets is als het sturen van Nieuwjaarswensen. Iets dat dus heel de maand januari nog schaamteloos kan. Er zijn hierover in blogland wellicht nog geen uitgesproken regels of afspraken, maar laten we dan nu misschien afspreken dat we dit jaar niet zullen haasten, stressen of verontschuldigen…
Ook dit is Billie!
Als kind en tiener was ik helemaal geen “meisje-meisje”; ruffles, rokjes of iets anders van wat ik destijds de ’tuttebelstrekking’ noemde, waren niet aan mij besteed. Dat ik liefst in een zwarte jeans en slobbertrui rondliep, leidde meer dan eens tot discussies. Ook nu blijft zwart weliswaar nog steeds erg aanwezig in mijn kleerkast, maar ook ruffles en rokjes zijn ondertussen toegelaten!
Nanöo³
Hoewel ik al een aantal patronen met aangeknipte mouwen had (De Julia en Nore van Compagnie M, de Trop Top van Ivanne S.), schafte ik me een tijdje geleden toch nog de Nanöo top aan. En daar heb ik nog geen spijt van. De perfecte pasvorm en de snelheid waarmee deze in elkaar zit, zorgden ervoor dat ik al enkele exemplaren in mijn kast heb liggen.
Het gestreepte sweaterstofje en de groen/zwarte tricot maakten deel uit van de bestelling die ik bij Nosh mocht plaatsen als één van de gelukkigen bij de Nore Contest van Compagnie M. Zot content was ik hiermee! De stofjes zijn niet alleen erg mooi, maar ook nog eens van een erg goede kwaliteit.
OK, toegegeven, er staan (wééral) katten op mijn foto’s…Dat was niet echt de planning. Maar omdat dit zowat de eerste keer was dat ze met elkaar in contact kwamen zonder ruzie, geblaas of “wegloperij”, ging ik snel door met fotograferen toen ze ten tonele verschenen. De photobombing is hen deze keer dan ook vergeven…
Gestreepte sweater en groen/zwarte tricot: Nosh Organics
Zwarte Tricot: Stofopzolder
Patroon: Nanöo top
Portefeuille uit kurkleer
Eén van de prachtige prijzen die ik onverhoopt won bij de Nore contest van Compagnie M was het patroontje voor de Wallet project #7, én een Wallet kit in kraft tex. Ik had me nog nooit eerder aan kraft tex gewaagd dus was erg benieuwd naar hoe het materiaal er uit zou zien én vooral zou voelen. Ik koos voor de kraft tex natural. Het materiaal bleek me niet te kunnen bekoren, al zag ik al erg mooie creaties hiermee. Als het eens geen feest wordt, mag dat ook gezegd worden, nietwaar? Ik naaide toch de hele portefeuille ermee en zag het vooral als een welkome testversie, om daarna aan de slag te gaan met kurk.
Wat leerde ik uit de testversie? Vooreerst dat je écht beter met een snijmes dan met een schaar werkt om de patroondelen zo nauwkeurig mogelijk te snijden. Daarnaast vond ik het standaardpatroon toch wat groot uitvallen, en verkleinde voor de versie uit kurk. Tot slot is het altijd goed om een patroontje al eens vooraf gemaakt te hebben, zodat je doorhebt hoe het in mekaar zit (ik stond namelijk niet op de eerste rij toen het ruimtelijk inzicht werd uitgedeeld…).
Het resultaat. Daar ben ik best blij mee, vooral de afwerking van de flap met een restje stof van Lotte Martens blijf ik stiekem zelf zo mooi vinden. Dat ik de portefeuille nu al een tijdje ook effectief gebruik maakt ook veel duidelijk.
Vraag? Juist ja, nog een vraag voor wie hem ook al uit kurkleer maakte. Nu de portefeuille al wat vaker in mijn handtas rondtuimelde merk ik dat de zijkanten wel wat slijtage vertonen. Is er een manier om die zijkanten toch te beschermen, bvb een soort lak of vernis waarvan je een millimetertje op de rand kan doen? Ik hoor het graag!
Stoffen: kurkleer naturel uit de voorraad, restje Cypris Lotte Martens
Patroon: Wallet project#7, Compagnie M