Als ik je vertel dat ik een broek kopen voor mezelf al moeilijk vind, dan mag het je niet verbazen dat dit pas de tweede broek ooit is die ik voor mezelf naaide. De eerste was de Rocco sweatpants, die qua pasvorm sowieso goed zit, dus die telt eigenlijk niet echt eens mee.
Dat het niet bij één hemd zou blijven, wist ik al toen het Mélilotpatroon van Deer and Doe met de post aankwam. Niet alleen omdat er bijvoorbeeld verschillende kraagopties zijn, maar ook omdat de pasvorm voor mij zo goed is.
Lees verder
Charlene…Dat was niet alleen het lief van Jason Donovan uit Buren, waar ik als kind aan verknocht was (Ooh nostalgie, haha). Het is ook en vooral het nieuwste succespatroon van La Maison Victor.
Een goed huwelijk werd het, dat Franse Mélilot-patroon van ‘Deer and Doe’ en mijn lang gekoesterde stofje van Atelier Brunette.
Nadat mijn eerste Dolores eerder een lange dan een midi rok werd, vroeg ik online wat advies over de lengte voor een volgende versie. Niet unaniem, maar er gingen toch heel wat stemmen op voor een kortere variant. Zoals eigenlijk ook de bedoeling van dit patroon is.
Ik hoor jullie denken dat de Genova uit La Maison Victor toch eigenlijk een kleedje was? Inderdaad, ik waagde me zowaar aan een kleine ‘pattern hack’ ????. Al klinkt dat dan weer te ambitieus voor iets wat in feit niet meer om het lijf had dan ‘we slaan het rokgedeelte over’.
Het leek wel een eeuwigheid te duren voor deze traverse bag eindelijk klaar was. De traagheid waarmee ik projectjes afwerk heeft meestal te maken met:
Het gebeurt niet zo vaak dat ik bij het zien van een bepaalde stof onmiddellijk het patroon voor ogen zie dat ik ermee wil maken. Bij deze stof was dat wél zo. Een aantal maanden geleden – toen van een hete zomer nog geen sprake was – werd ik door Stofopzolder uitgenodigd voor de stoffenbeurs in Keulen. Op de stand van Atelier Brunette keek ik eerst mijn ogen uit, en besloot na het voelen van deze stof dat er geen weg terug was. Ik moest en zou hiermee aan de slag gaan…
Lees verder
Ze verschenen al bij mondjesmaat op Instagram: de Odettes die ik niet ging maken. Ah ja, want ik had al de (gelijkende) ‘Trop Top’ van I. Soufflet. En daarbij: ‘een t-shirt is een t-shirt’…Toch trok er me iets over de streep, en ik kan u zeggen: ‘Een Odette is niet zomaar een t-shirt’.
Couponnetjesgeluk…dat valt me niet zo vaak te beurt. Een tijd geleden nam ik mezelf dan ook voor om me niet meer te laten verleiden door de mand met stofjes aan kleine prijsjes. Want hoe mooi en afgeprijsd het stofje dat ligt te roepen ‘koop mij’ ook is, meestal gebeurt er hier niet veel mee…Gekocht zonder voorafgaand plan en meestal te klein voor een echt kledingstuk.
Niet zo deze keer…Dit zwarte crêpe-stofje van 0,8 m wou ik écht in mijn kleerkast. Ik zag er een Rumer-top van La Maison Victor in, en mits wat meten en een kleine aanpassing lukte dat wonderwel!