Soms klopt het plaatje eventjes helemaal en maakt je hart een vreugdesprongetje. Zo verging het me even bij het aanschouwen van deze Cicero: een leuke vest voor de jongen die graag kaptruien heeft en wiens lievelingskleur groen is! Ook op het maakproces kon ik met enige tevredenheid terugblikken. Dat ging zo vlotjes dat er geen tornmesje aan te pas kwam, de rits er op 1,2, 3 in zat en ook de boordstof onderaan ter hoogte van de rits mooi op dezelfde lijn uitkwam. Too good to be true? Juist ja, want het is niet voor niets dat bovenstaande alinea in verleden tijd werd geformuleerd…
Het was echter pas bij het voorbereiden van de foto’s voor deze blogpost dat het me opviel dat bij het sluiten van de rits de voorpanden bovenaan niet helemaal op dezelfde hoogte uitkomen. Shame on me…Als ik het had willen oplossen betekende dat dat een behoorlijke deel van de vest tot op de naad gestript moest worden en aangezien de ervaring leert dat je daar soms meer kwaad dan goed mee doet, liet ik het zo. Ik zie als een kleine ‘exposure-therapy’ voor mijn perfectionistische zelve.
En de jongen…he couldn’t care less. Hij is blij met zijn groene vest, en ik twijfel er niet aan dat het vaak en graag gedragen zal worden. De combinatie van de groene Chat Chocolat en de Grill van See you at Six vond hij even geslaagd als ikzelf.
En natuurlijk is het altijd scoren met die duimgaten!
Ik had natuurlijk ook stilletjes kunnen zwijgen over de foutjes (die me toch wel dwarszitten). Maar zeg eens, beste mede-naaisters, bloggers, lezers…Wat doen jullie in zo’n geval? Foto’s posten waarop het euvel niet te zien is? Of het net wél tonen en erover hebben op je blog? Benieuwd!
Stof: We’r all stars (forest green, sweat brushed), Chat Chocolat
Patroon: Cicero Vest, Sofilantjes.
