Laten we zeggen dat naaien voor pubers of tieners een vak apart is. “Pubers” of “tieners”, ik weet niet welke benaming ze zelf nu het ergst vinden, maar in wat volgt heb ik het veiligheidshalve over ’tieners’. Waarmee ik dan toch maar weer het woord ‘puber heb laten vallen, dus wie wil snappen wat ik bedoel; die heeft het ondertussen begrepen. Het laatste dat ik daarover zeg is dat achter de naaimachine kruipen hier soms een welkom moment van contemplatieve rust voor mij is.
