Het gebeurt eigenlijk niet zo vaak dat de stofkeuze van La Maison Victor me voor zich kan winnen. Wél zo deze keer; bij de blauwe Ruby klopte het plaatje voor mij. Bovendien had ik nog een gelijkaardig blauwe crêpe met structuur in de kast liggen. Ooit bedoeld voor een Lora, maar dat nooit geworden…Dat je niet altijd kan worden wat je wil, dat is een levensles.

Ik tekende en knipte, en oh ja, daar herinnerde ik me het voornemen om géén kleedjes meer te naaien. Enkel nog boven- of -onderstuks, met de voorkeur voor bovenstuks, was mijn eigen goede raad toen een zoveelste kleedje me weer eens niet goed zat.

Laat ons het zo zeggen; ik heb eigenlijk een smal bovenlijf. Lees: hangende schouders en geen borsten. Niets dus om het bovendeel van een kleed mee te vullen. Geef toe, dat klinkt beter dan een zoveelste vrouw die zegt dat ze te brede heupen heeft, want dat dacht ik vroeger. Maar enfin, ik moet het patroon meestal zo aanpassen dat het niet mooi meer is. Met een boven- en een onderstuk kom ik op één of andere manier makkelijker tot een evenwicht.

De aanpassingen voor deze Ruby vielen gelukkig mee. Ik tekende de halslijn wat hoger, ah ja, bij gebrek aan decolleté….En in de taille stikte ik naast de fronselastiek in de lenden, langs beide kanten nog een plooitje extra.

Stof: crêpe met structuur, De Stoffenkamer

Patroon: Ruby, La Maison Victor