Dat mijn naaisterhart hier werkelijk van bloedt…De stof lag al zolang te wachten op het juiste patroon, en even had ik ook het idee om deze Zonen09-stof voor mezelf te houden. Tot ik dus het licht dacht te zien en een Rocco met buidelzak echt ideaal vond om beide kanten van de stof tot zijn recht te laten komen.
So far, so good, want ik ben nog steeds heel erg overtuigd van de combinatie stof-patroon. En dat is ook waarom deze ‘fail’ extra zwaar valt.
De sweater was al van in mei zo goed als klaar. Maar aangezien we sinds die maand amper sweaters nodig hadden, zat er heel wat tijd tussen het moment dat Daan zijn fiat gaf voor de stof en het moment dat hij de sweater ook echt kon dragen. Je voelt me al komen…Juist ja, zijn kledingsmaak had blijkbaar zwaar te lijden onder de warmte en in september vond hij de stof echt niet meer mooi. Hij droeg hem één keer op een wandeling, en de beelden die ik daarvan heb zijn allemaal stiekem gemaakt want hij wou er niet mee op de foto. Een echte naaister en stoffenliefhebster voelt vast mijn verdriet…
Misschien nog meer verdriet heb ik over de afwerking. Want wie de eerste foto goed bekeek zag al wat ik bedoel. De bovenzijde van de buidelzak tekent hard af en is dus zichtbaar aan de buitenkant. Voor een volgende keer weet ik nu dat je de buidelzak best bovenaan gelijk laat lopen met het voorpand.
Daarnaast zijn de plaatsen waar ik het beleg van de zakken vastzette ook te zichtbaar. Ik deed het eerst met de hand maar omdat ook dat te zien was, kreeg ik het lumineuze idee om het met textiellijm vast te zetten. Als ik er wat zuiniger mee geweest was had het vast geen vlekken gegeven, maar dat heten dan vijgen na Pasen te zijn.
Oh ik begrijp je helemaal.Jammer van het stof en de tijd die je er in stak.Van de andere kant heb je wel weer wat bij geleerd maar dat is een schrale troost vermoed ik.
Ja, dat denk ik ook altijd als ik zoiets aan de hand heb: het is weer een les voor de volgende versie…
Ik vind het echt een mooi stuk, spijtig dat hij er anders over denkt. Hopelijk vind je nog ergens een vriendje of neefje om blij te maken.
Jammer, hè…hij vond het nog wel OK om thuis aan te doen, zei hi ;).
Maar die kleine dingen zie je echt niet als je er niet op wijst. Ik vind het wel een héél mooie trui! Prachtige stof
Dank je. Ik was ook heel enthousiast over de stof 😉 en het patroon! Wie weet draait Daan hier nog bij wat kledingsmaak betreft…