Normaal is de zomer voor mij de periode waarin er het meest gelezen wordt. De dagen lijken langer en het gemiddelde tempo waaraan het leven voorbij glijdt vertraagt. Al enkele jaren zat ik in een serieuze leesdip: geen zin, geen concentratie. Door gezondheidsproblemen en aanhoudende vermoeidheid kwam ik er niet toe om een boek ter hand te nemen, of vergat ik na enkele pagina’s al wat ik net gelezen had. Sinds vorige zomer is mijn “lees-mojo” eindelijk terug! Hierbij dus: de tip voor de leesdip…Omdat ik het lezen zo miste, vatte ik in eerste instantie het idee op om met wat lichtere en makkelijk toegankelijke boeken te herbeginnen. Type eenvoudige thriller, een waargebeurd verhaal of zelfs wat chicklit. Dat dan geen goede insteek was had ik pas na lange tijd door. Doordat deze boeken me qua taal én verhaal niet echt raakten, lukte het zelfs nog minder om mijn aandacht erbij te houden.
Het is pas nadat ik terug de boeken las die ik écht wou lezen dat ik begreep dat het zoveel makkelijker is om je te focussen als een boek je ook echt meesleurt…door het verhaal of door de zinnen die je wil markeren om ze toch nog langer in je hoofd vast te houden. Het was dàt soort boeken dat ik nodig had om me weer aan het lezen te krijgen…
Alle lof gaat hierbij naar de debuutroman die ik bij het begin van vorige zomer las. Zita Theunynck hield woord met ‘Het wordt spectaculair. Beloofd’ en liet me herontdekken hoezeer taal je ziel kan beroeren. Ze schrijft de zinnen die je zelf had willen bedenken. Ondertussen raadde ik het boek – misschien zelfs tot vervelens toe – aan iedereen aan. Als dit haar debuut is, dan gaan we nog uren leesplezier tegemoet.
Eindelijk las ik ook ‘Tonio’ van A.F.Th. Van der Heijden. Ongetwijfeld een goed boek, maar wat mij betreft werd het verhaal over net teveel bladzijden uitgesponnen.
Wie een beetje de nieuwkomers volgt, kon ook niet voorbij aan ‘Noord’, van Sien Volders. Ik las het met plezier maar werd niet zo van mijn sokken geblazen als andere lezers in reviews of op sociale media laten weten.
Verder ontdekte ik nog een vrij recente auteur, nl. Kris Van Steenberghe, waarvan ik eerst ‘Woesten’ las. Ook dit boek las ik in een voor mij hoog tempo uit, en ging erna op zoek naar meer van deze schrijver. Met ‘Blindelings’ kon hij opnieuw mijn aandacht vasthouden en voelde ik wederom de drang om met mijn potlood onder de regels te kleuren.
Ken je dat, zo’n boeken die je weglegt als ze uit zijn, maar die je blijven vasthouden? Ze geven je zin om nog meer te lezen maar tegelijk voelt het als ‘vreemdgaan’ wanneer je aan een nieuw boek zou beginnen.
Voor de citytrip die volgende week op het programma staat pak ik alvast wel een letterlijk en figuurlijk lichter boekje mee, nl. de laatste van de Frieda Klein reeks (Nicci French) in dwarsligger. Ideaal voor bij het wachten op de luchthaven of bij de metro!
Veel zomers leesplezier!
O ja, Tonio! Die las ik graag. Woesten ook, ik wist niet dat die al een ander boek had geschreven, daar moet ik naar op zoek.
Lezen is hier ook iets dat een beetje op en af gaat. Sinds ik mijn e-reader kocht, lees ik wel meer, want die is zo licht en klein dat hij bijna letterlijk overal mee naartoe gaat. Dat helpt.
Ken je Goodreads al? Voor mij de perfecte manier om bij te houden wat ik nog wil lezen, wat ik gelezen heb, en leestips te vinden. Een aanrader, wat mij betreft 🙂
Ja, hier gaat dat ook op en af, hoor. Er zijn periodes waarin ik het éne na het andere boek lees en dan weer een hele tijd niets. Omdat ik ‘Woesten’ zo goed vond, ben ik gaan zoeken naar andere boeken van deze auteur. Ik heb zelf geen e-reader, omdat ik een beetje ouderwets wil vasthouden aan het papieren boek ;-). Goodreads is inderdaad tof, ik heb er een account, maar vaak komt het er niet van om het up to date te houden!