Ik ben niet zo goed in het opruimen van kleerkasten. Of beter (en eerlijker) gezegd; ik doe dat niet graag. En zo gebeurt het dat ik bij de start van de lente aankijk tegen een hoge stapel t-shirts in de kast, en de noodzaak aan nieuwe exemplaren totaal verkeerd inschat. Ook dit jaar moesten er eerst een aantal pasbeurten passeren voor ik aan de slag ging. Nochtans doe ik dat wel graag, zo van die projectjes die snel klaar zijn en dus instant voldoening geven.

Voor de oudste moet ik het ondertussen houden op een effen versie waarvoor hij dan zelf een logo ontwerpt en uitsnijdt met de cameo. Al merk ik wel dat het niet meer cool is om iets te dragen wat je moeder maakt (hij vraagt bvb. om het zichtbare logo in de zijnaad weg te laten). En ach, daar heb ik wel begrip voor. Ik snap dat. Ik was als puber al veel langer en harder om me heen aan het schoppen. (Tussen het schrijven van deze laatste zin en het publiceren van dit bericht, veranderde hier in huis ook het één en ander…)

Voor de jongste maakte ik eerst een klassieker uit wat stofresten. Om dan te merken dat ik ook voor dit patroon alwéér een maat groter moest uittekenen.

Ook voor hem wou ik dit jaar toch eerst even aftoetsen welke stof en print hem nog konden bekoren. Toch wat verrast, en tot mijn plezier, koos hij dolenthousiast deze stof met drukke vissenprint! Soms zou ik de tijd even willen stilzetten, om wat meer en langer te genieten van de speelsheid die hij nog zo hard in zich heeft.

Hij koos zelf nog een tweede stof met vissen…

Maar voor een derde t-shirt deed ik stiekem mijn eigen zin.

Stoffen: Stofopzolder.be

Patroon: Billie, Zonen09