“Oh boy, what have you done to my baby…?” Is zo’n vraag die me overvalt wanneer hij naast me staat en me overduidelijk in de lengte heeft voorbijgestoken. Het einde van het schooljaar is net zoals de verjaardagen, zo’n typisch moment waarop de nostalgie al eens wil toeslaan. Met van die cliché-zinnetjes als ‘wat vliegt de tijd’ en ‘wat worden ze groot’. Beeldmateriaal kan dat alleen maar bevestigen, ziehier de eerste en de laatste schooldag…

Het was het schooljaar waarop hij voor het eerst naar de middelbare school trok, naar de grote stad, alleen met de bus…richting vrijheid. Aan maturiteit ontbrak het hem niet, dus daar maakten we ons geen zorgen om. De studie-ijver, zo zou later blijken, daar was nog wat werk aan. En dus speelde ik vooral tijdens de examens misschien wat teveel voor helikoptermoeder. Elke puberouder weet ongetwijfeld dat dit voor de nodige discussies en spanningen zorgt. Loslaten is ook hier de boodschap. Op een schooljaar tijd veranderde er zoveel…

De rebellie is gelukkig nog niet totaal, en naaien voor hem mag ik ook nog (#vreugdedansje). De stoffenkeuze dient echter doordacht te gebeuren, en eerder sober te zijn. Bij de Zonen09-patronen in tienerversie, is hij alweer aanbeland bij de grootste maat…Alvorens naar de volwassen maten over te schakelen naaide ik voor de zomer nog wat Billies bij elkaar in zijn favoriete kleuren. En dan nu: vakantie!