Zowat een half jaar geleden zag ik op het Instagramaccount van Madeline de Stoffenmadam de prachtige Elena tote bag verschijnen. Mijn voorliefde voor grote tassen waar je je halve leven in kwijt kan (maar ook vaak niet in terugvindt) zette me aan om ‘Madeline’ te mailen met de vraag of ik dit patroontje bij haar kon aankopen. Het patroon bleek enkel beschikbaar voor wie de workshop volgde, dus wist ik wat me te doen stond. Zodra de agenda met nieuwe workshopdata verscheen, schreef ik me in om samen met enkele andere tassenliefhebsters de Elena te naaien.

Op een winterse zondagochtend vertrokken mijn machine en ik al vroeg vanuit Limburg richting Lier. Ik had nog de hele rit lang om te beslissen voor welke kleur kurkleer ik zou gaan, want daar leek ik maar niet uit te komen.

Eens aangekomen bij de Stoffenmadam kreeg ik het donkerblauwe kurkleer in de gaten, en gooide mijn plannen om een zwarte (of misschien toch de naturel) tas te maken, overboord. Ik combineerde het donkerblauw met een stuk naturel kurkleer met zilveren details.

Wanneer je de tas voor het eerst maakt is het wel doorwerken geblazen om ze binnen de tijdspanne van de workshop klaar te krijgen. Maar dat is elk van ons gelukt. Aan de binnenzijde werd aan de ene kant een ritsvakje voorzien, en aan de andere kant een extra open opbergvakje. Dat soort handige onderdeeltjes doet de werktijd natuurlijk oplopen.

Op het einde werden nog snel de holle nieten bevestigd, al dan niet met hulp van Nancy, alias ‘Madeline’. Zo’n machine om die dingen er stevig in te krijgen (én vooral te houden), dat zou ik toch ook nog eens graag aanschaffen!

De tas werd al veelvuldig gebruikt en goedgekeurd.

Patroon, kurkleer, stof en fournituren: Madeline de Stoffenmadam