Nu de herfst er toch echt wel aankomt, begint de heimwee naar de zomer al te dagen…Dit hemdje was al eerder op facebook of instagram te zien, maar de versie mét model vraagt toch nog om een blogbericht. Tegen het einde van de zomervakantie trokken we naar C-mine voor de tentoonstelling WOW (Writing on Walls). Toch bleek het vooral de oude machinerie van de mijn te zijn die mijn jongens boeide.
It’s a bug’s life, it really is. Ik naaide nog eens een Theo voor Daan. Toen nog in afwachting van het patroon voor tieners (zonen09) tekende ik zelf maat 140 uit, aangezien ook deze kleine man stilaan de kinderpatroontjes ontgroeit. Het stof was hem op het lijf geschreven. Een verzameling van insecten, waarvan hij me voor elk insect ongetwijfeld een aantal natuurwetenschappelijke weetjes zou kunnen vertellen.

So far, so good. Ik keek al uit naar het pasmoment. Tot het zover was om de knopen aan te naaien – nooit mijn favoriete bezigheid – en ik vaststelde dat ik de knoopsgaten op de verkeerde helft van het voorpand had gemaakt. Jongens: links over rechts, meisjes: rechts over links. Ik wéét het wel, maar ga telkens aan het twijfelen bij het zien van foto’s van afgewerkte hemdjes. Want foto’s zijn toch een weerspiegeling, en dan moest ik het omkeren om juist te zijn. Toch? Of niet? Ruimtelijk inzicht is nooit mijn sterkste kant geweest….Ik probeer mijn perfectionistisch kantje te doen zwijgen en het kind blij te laten zijn met zijn insectenhemdje!

Stof: Den Depot

Patroon: Theo, Zonen09